Një hadith i Pejgamberit të Allahut, salAllahu alejhi ve sel-lem, gjithnjë ma kujton vlerën dhe dobinë e madhe të mjaltës. Një njeri kishte ardhur te Pejgamberi i Allahut, salAllahu alejhi ve sel-lem., dhe i thotë: “Vellai im ka barkëqitje!” Pejgamberi i Allahut, salAllahu alejhi ve sel-lem. i tha që villain ta ushqente me mjaltë. Mirëpo njeriu u kthye shpejtë dhe i tha Pejgamberit “I kam dhënë vëllait mjaltë, por barkëqitja i është shtuar më tepër.” Dhe kështu u kthye disa herë, ndërsa Pejgamberi, salAllahu alejhi ve sel-lem., gjithnjë i thoshte që ta ushqente villain me mjaltë. Kur u kthye herën e fundit, i tha: “Allahu xh.sh. e ka thënë të vërtetën, por stomaku i vëllait tend gënjen!” (Muslimi)
Ky njeri nuk kishte pasur durim që mjalta të fillonte të veproj, prandaj kishte menduar se ajo ishte si ujë zakonshëm një gllënjkë e së cilit mjafton ta shuaj etjen. Ai kishte harruar që mjalta është ushqim dhe ilaç dhe se është e nevojshme që organizimi të tretë, e vetëm pastaj të filloj të veproj. Në fund, kur u kthye të vëllai, ai tashmë ishte shëruar.
