Dashuria ndaj vetit le të jetë e asgjësuar në krahasim me dashurinë ndaj tjerëve.
I lartësuari thotë:
“…madje edhe sikur të kishin vetë nevojë për te, ata u jepnin përparësi atyre para vetvetes. Kush është i ruajtur prej lakmisë së vet, të tillët janë të shpëtuar. “(3)
Të lumturit përhapin mirësi ndaj tjerëve, kështu që lumturia e tyre rritet, ndërsa fatkëqijtë të mirën e mbajnë për vete, kështu që ajo vdes tek ata. Le të mbushet zemra jote me dashuri, tolerancë dhe ngrohtësi. Të palumtur janë ata që e kanë zemrën e mbushur me urrejtje, mendim të keq ndaj të tjerëve dhe hipokrizi.
