Husic, 43 vjeç, bëri histori në vitin 2010, kur ai u zgjodh anëtar i parlamentit në Sidnej

Ministri i parë mysliman i Australisë është duke u akuzuar me fyerjet më të mëdha raciste, pasi ai e bëri betimin e tij mbi Kur’anin, shkruan Mesazhi.

“Unë jam ai që jam”, është përgjigjur Ed Husic, i cili u emërua si sekretar i kryeministrit të ri Kevin Rudd.

“Unë nuk mund të betohem mbi, Bibël sepse unë jam mysliman. Të betohesh në librin tënd të shenjtë është e drejtë demokratike, shtoi Husic.

Husic, një shtetas australian me origjinë boshnjake, është myslimani parë në Parlamentin e ri australian.

Husic, 43 vjeç, bëri histori në vitin 2010, kur ai u zgjodh anëtar i parlamentit në Sidnej.

Ai bëri betimin me dorën e tij të vënë në një kopje të Kuranit.

Vendimi i Husic u mbrojt nga politikanë të ndryshëm, duke hedhur poshtë komentet racore si një kritikë të tmerrshme.

Muslimanët, të cilët janë të pranishëm në Australi për më shumë se 200 vjet, përbëjnë 1.7 për qind të popullsisë së saj 20 milionëshe.

Islami është feja e dytë më e madhe në vend pas Krishterimit.

Oficeri Saudian jep dorëheqje nga posti i tij, dhe fletë për rolin e Saudis në ngjarjet e fundit në Egjipt..

———-

Me emrin e Allahut Mëshiruesit MëshirëBërësit, deklaroj dorëheqjen time nga Ministria e punëve të Brendshme, dhe kjo si shkak i devijimit të dispozitave të Allahut dhe armiqësimit ndaj islamit, dhe këtë e bëjë vetëm për hirë të Allahut subhanehu ue teala..

1. Shkaku i dorëheqjes është pasi që obligohemi për ti bërë padrejtësi të burgosurve, dhe obligohemi për të mbrojtur gjithçka që prek AL SAUDIN dhe kjo gjë është që nuk ia kemi dhënë besën Allahut për të..

Pas një tubimi të paralajmëruar nga qytetarët në mediet sociale dhe pas diskutimeve për projektligjin e ri të propozuar nga Qeveria e Kosovës qytetarët shqyrtuan projektligjin për amnistinë.Në tubim u tha që ky projektligj nuk dallon aspak nga ai i kaluari i cili ra më datën 4 korrik 2013 pasi 21 deputetë e votuan kundër, thuhet në një komunikatë të lëshuar nga “Tubimi i qytetarëve”.

Neni 3 i cili po pretendohet që është hequr nga projektligji i ri në fakt është shkrirë në një nen, bashkë me nenin 5 të ligjit që nuk u miratua dhe kësisoj u krijua një nen 3 i ri. Projektligji i cili po propozohet nga Qeveria e Kosovës është po aq i dëmshëm sa ai i kaluari. I vetmi ndryshim ka të bëjë me veprat penale në të cilat janë humbur jetë ose ka pasur lëndime njerëzore, ndërkaq nenet që lidhen me politikanët e Kosovës dhe korrupsionin e tyre janë inkorporuar sërish në projektligjin e ri.

Sipas një komunikate, pas shterrimit të diskutimeve me qytetarënë tubimin e sotëm demokratik, në mes të sheshit, i cili nuk u ndal as nga tentimi i Policisë së Kosovës u vendos:

1. që tubimet të vazhdojnë edhe netëve në vazhdim për t’i njohur qytetarët e Republikës me situatën e re në mënyrë që ditën kur do të mbahet seanca e Kuvendit të Kosovës për ta miratuar këtë projektligj, pjesëmarrja në protestë kundër miratimit të projektligjit në fjalw të jetë masive.

2. që nga nata e sotme, 6 korrik 2013, ora 21:00, qytetarët ftohen të mblidhen në sheshin para Kuvendit të Republikës së Kosovës për të qëndruar aty deri në ditën e votimit të projektligjit në Kuvend.

Nga ky tubim, u është kërkuar deputetëve që kanë votuar kundër të vazhdojnë të votojnë kundër, atyre deputetëve të cilët nuk kanë votuar apo që kanë abstenuar të votojnë kundër, ndërkaq ata që kanë votuar për, të mendojnë mirë dhe të votojnë sipas interesave të qytetarëve të Republikës së Kosovës, pra gjithashtu të votojnë kundër.

Ftohen qytetarët, që të fillojnë të mblidhen në sheshin para Kuvendit për të qëndruar aty deri në ditën e votimit. Ata të cilët kanë obligime të solidarizohen duke qëndruar nga disa orë në ditë sipas mundësive, ndërsa të tjerët që kanë mundësi, të ofrojnë ndihmë logjistike, e cila do t’ua lehtësonte protestuesve qëndrimin natën dhe ditëve të nxehta.

Kryetari i Unionit Botëror të Dijetarëve Muslimanë, dr.Jusuf el-Kardavi, dha një Fetva përkitazi me ngjarjet në Egjipt.

Dr.Jusuf el-Kardavi pohon se është obligim të mbështetet Muhamed Mursi, pasi është kryetar i zgjedhur në mënyrë legjitime dhe me vota të popullit. Shejh Jusuf el-Kardavi i bëri thirrje Abdul Fetah es-Sisit, ushtarakut i cili e bëri gushtin e shtetit ndaj kryetarit të zgjedhur në mënyrë legjitime, që të tërhiqet nga kjo punë, e bashkë me të edhe ata që e mbështesin.

Në Fetvanë e tij, Shejh Jusuf el-Kardavi thekson:”Nga aspekti i Sheriatit, Sheriati islam, të cilin e duan banorët e Egjiptit si autoritet dhe referencë të tyre, ia obligon çdo njërit i cili e beson këtë sheriat dhe i referohet atij, që t’i nënshtrohet kryetarit të zgjedhur në mënyrë legjitime, t’i zbatojë urdhrat e tij dhe t’u përgjigjet direktivave të tij, në të gjitha çështjet e jetës…”.

Fetva e Jusuf el – Kardavit

Prej arabishtes: Bashkim Aliu

Luleshtrydhet kanë shije të mrekullueshme dhe pak kalori – 100 gr.luleshtrydhe përmbajnë vetëm 30 kalori. Këto fruta përbëjnë një burim vitaminash C.

Roli biologjik i kësaj vitamine është tejet i rëndësishëm për organizmin, sidomos për ata persona që pijnë duhanin. Kjo ndodh sepse nikotina ka aftësinë të eleminojë veprimtarinë e vitaminës C në organizëm.

Luleshtrydhet gjithashtu ndihmojë në sistemin tretës dhe sidomos zorrët.

Qershia është një nga frutat më të dashura të stinës së verës e cila përmban gjithashtu pak kalori – 100 gr. qershi përmbajnë vetëm 72 kalori.

Qershitë janë mjaft të njohura për vetitë e tyre diuretike, duke ndihmuar kështu organizmin të lehtësohet prej toksinave. Mjaft persona ziejnë bishtat e qershive për ti përdorur si çaj diuretik.

Këto fruta, ashtu si edhe luleshrtydhet, përmbajnë acide të cilat luftojnë mundësinë e shfaqjeve të tumoreve në të ardhmen.

Jam lindur në vitin 1969 dhe jam rritur në Hanover, një qytet i madh në Gjermani si një e krishterë protestante, vetëm se prindërit e mi ishin të krishterë. Të gjithë jetën kam besuar në Zot, por pa qenë kurrë shumë fetare. Kur lutesha, gjithmonë i lutesha Zotit dhe jo Jezusit. Nuk kam shkuar kurrë për t’u lutur në kishë, sepse sipas mendimit tim, kjo gjë nuk ishte e nevojshme dhe mund të bëhej edhe në shtëpi për të qenë më afër me Zotin.

Në moshën 22 vjeçare u martova me një katolik dhe na lindën tre fëmijë të mrekullueshëm, të cilëve i mësova se Zoti është gjithmonë pranë nesh dhe na mbron me engjëjt e tij. Por martesa ime shpejt filloi të bëhej jo e lumtur, im shoq ndryshoi shumë dhe kurrë nuk fliste me mua për problemet e tij. Kështu që dalëngadalë kjo martesë filloi të prishej dhe unë ndjeva se po humbja jetën time dhe gjithçka që kisha.

Në vitin 1998 u shpërngulëm në Vernigerode, një qytet i vogël në Gjermaninë Lindore për arsye biznesi, duke shpresuar akoma që ta shpëtoja martesën tonë. Kur djali im më i vogël mbushi moshën për të shkuar në kopsht, unë fillova përsëri të punoja. Një nga kolegët e mi të punës ishte musliman, por jo besimtar. As vetë nuk e kuptoj se si më mësoi disa sjellje islame.

Një vit më vonë fillova ta ndryshoj jetën time, duke i pranuar gjërat ashtu siç janë, pa marrë parasysh se a ishin të mira apo të këqija. Fillova të kuptoj se çdo gjë vjen nga Zoti dhe u bëra më e fortë. Pas dhjetë vjetësh, martesa ime ishte shkatërruar krejt. Kisha frikë ta lija tim shoq. Si mund të mbijetoja unë një nënë me tre fëmijë? Por rrugët e Zoti janë shumë herë të mistershme.

Nja dy muaj më vonë, e mora përgjigjen. Kur fillova përvojat e mia të para në internet, njoha dikë, por ai nuk më tregoi se ishte musliman. Ai ishte si çelës drejt jetës sime të re, elhamdulilah! Shkëmbyem fotot tona, të tijat ishin në faqen e tij në internet. Në atë faqe gjeta dy linke të rëndësishme: njërin për 99 emrat e Allahut, për të cilat deri atëherë nuk kisha dëgjuar asgjë, dhe tjetrin për Kur’anin.

Lexova suren e parë të Kur’anit dhe më bëri aq shumë përshtypje, sa që doja të lexoja më shumë, kështu që fillova të kërkoj për një përkthim në gjermanisht të Kur’anit. Vëllai im i ardhshëm musliman, Abdurrahmani, nuk dinte gjë për këtë dhe kur i thashë më vonë se po lexoja Kur’anin, u gëzua shumë.

Pas disa javësh, mësova se ai ishte larguar nga Shtetet e Bashkuara dhe kishte shkuar në Maqedoni, ku sapo kishte filluar lufta, por më premtoi se do të qëndronte në kontakt me mua. Elhamdulilah, ai e mbajti premtimin dhe gëzohesha shumë sa herë kontaktoja me të në ato kohë të vështira. Ishte hera e parë që kisha frikë për dikënd, të cilin nuk e kisha takuar më parë dhe bëja shumë dua për të dhe familjen e tij.

U mundova të shtoj njohuritë e mia për Islamin dhe megjithëse ishim larg, ai më dha shumë këshilla për të më dhënë kurajo. Feja ime e re dhe besimi tek Allahu më dhanë kurajo që të ndryshoja shumë gjëra në jetën time. E lashë tim shoq dhe fillova një jetë të re. Ishte shumë e vështirë për mua, por e ndjeja që Allahu ishte gjithmonë pranë meje.

Kurrë nuk do ta harroj atë ditë kur më kaploi një dëshirë e fortë për t’u konvertuar në muslimane. Fëmijët e mi gjetën jashtë një kotele dhe u munduam ta shpëtonin. Ju luta Allahut që ta linte të jetonte atë krijesë të vogël. Ai i dha asaj një javë jetë. U zgjova natën dhe pashë se kotelja kishte ngordhur. Trupi i saj ishte ende i ngrohtë dhe unë u dëshpërova pa masë. E pyeta Allahun se përse e kishte bërë këtë gjë. Pas një nate pa gjumë, e kuptova në mëngjes se ashtu ishte vullneti i Zotit. Ai jep dhe merr jetë. Ky ishte çasti kur unë e ndjeva se duhet të konvertohesha sa më shpejt që të ishte e mundur. Allahu më dha një shenjë. Për fat të keq, në këtë qytet nuk kishte dhe akoma nuk ka një komunitet musliman.

Për t’u konvertuar në Islam duhet të shkoja në Braunshvajg, një qytet në pjesën perëndimore të Gjermanisë. Takova disa vëllezër dhe motra muslimane, si dhe imamin e xhamisë në stacionin e trenit, por për shkak se treni u vonua shumë, nuk kisha shumë kohë për të ndenjur dhe për të shkuar në xhami, sepse më duhej të kthehesha, ndaj e thashë shehadetin në stacion dhe një motër më tha se tani duhet të ndihesha si e sapolindur dhe kishte të drejtë. Masha’Allah! Eshtë e vështirë të marrësh më shumë njohuri për Islamin dhe të rritësh fëmijët me frymën islame pa pasur një Ummet, por unë nuk dorëzohem.

Kur i thashë familjes dhe miqve se tani isha muslimane, ata u tronditën dhe me përjashtim të nënës dhe vëllezërve të vegjël, ata nuk donin të më flitnin më. U pikëllova pa masë, por nuk mund ta lija besimin tim, as për familjen dhe as për dikënd tjetër. Vëlla Abdurrahmani më tha se do të duhej të kalonte ca kohë që të afërmit e mi ta kuptonin dhe kishte të drejtë. Im atë akoma nuk e kupton se pse unë u binda të bëhem muslimane dhe vendosa të mbaj shami. Ai më tha se unë nuk kisha lindur muslimane dhe nuk ishte kultura ime. InshaAllah, një ditë edhe ai do ta kuptojë.

Kur u konvertova në vitin 2001, askush nuk më tha se si duhet të vishem apo se duhej të mbaja hixhabin që nga ai çast. I ndërrova zakonet dhe veshjen dalëngadalë. Gati një vit më vonë, kisha shumë dëshirë të mbaja hixhab, por fatkeqësisht nuk mundesha.

Disa motra më ftuan për Fitër Bajram në Braunshvajg. Përfitova nga rasti dhe për herë të parë dola nga shtëpia me hixhab. Ishte një ndjenjë e mrekullueshme. E kuptoja se duhet të vazhdoja, por nuk doja probleme për fëmijët e mi, si e vetmja muslimane gjermane e qytetit. I pyeta motrat dhe ato ishin dakord. Nja dy ditë më vonë, pas shumë duash, e realizova dëshirën time me ndihmën e Allahut.

Kanë kaluar shumë vite dhe nuk jam penduar për vendimin tim. Nuk mund ta

imagjinoj më veten të dal nga shtëpia pa hixhab. Njerëzit akoma më shikojnë, sepse akoma nuk janë mësuar me të huajt këtu (disa herë më marrin për turke), por kur më jepet rasti të flas me ta për Islamin, veçanërisht për gratë muslimane, u them se kam vetëm përvoja të mira. Jam krenare që jam muslimane.

Në fund, dua të them se për asnjë çast nuk jam penduar që jam bërë muslimane. Disa herë Islami është i vështirë, por më parë, kurrë nuk kam qenë e lumtur. Falenderoj Allahun që më dërgoi si një engjëll vëlla Abdurrahmanin, që të gjeja rrugën e drejtë në jetën time. Allahu i shpërbleftë të gjithë vëllezërit dhe motrat që më ndihmuan dhe akoma më ndihmojnë në rrugën time drejt Islamit./mesazhi/

Nga: Amina Emetullah

Perktheu Genc Çurgu

Jep ushqim njerëzve që agjërojnë në mënyrë që të fitosh sevapin e tyre të agjërimit.

Vëllezër dhe motra muslimane:

1. Agjëro Ramazanin me besim dhe vendosmëri për të kërkuar shpërblimin e Allahut fuqiplotë, me synim faljen e mëkateve të kaluara.

2. Kujdes nga prishja e agjërimit gjatë ditëve të Ramazanit pa ndonjë përjashtim të ligjshëm islam, sepse kjo është prej mëkateve të mëdha.

3. Fale namazanin e taravisë dhe vazhdo me namaz veçanërisht gjatë natës së Kadrit me besim dhe vendosmëri për të kërkuar shpërblimin e Allahut fuqiplotë, dhe synim faljen mëkateve të kaluara

4. Sigurohu që ushqimi juaj, pijet dhe veshja juaj të jenë nga fitimi hallall, në mënyrë që veprat dhe lutjet tuaja të jenë të pranuara. Kujdes mos po lëni anash hallallet dhe po e prishni agjërimin me haram.

5. Jep ushqim njerëzve që agjërojnë në mënyrë që të fitosh sevapin e tyre të agjërimit.

6. Falu pesë herë në ditë në kohët e tyre, me qëllim që ta fitosh shpërblimin dhe mbrojtjen e Allahut.

7. Jep sadaka sepse sadakaja më e mirë është ajo që jipet në Ramazan

8. Kujdes nga shpenzimi i kohës pa bërë ndonjë vepër të mirë, sepse ti do të jesh përgjegjës dhe do të llogaritesh për kohën e kaluar, dhe do të marrësh shpërblimin për gjithqka që ke punuar gjatë kësaj kohe.

9. Kryeni Umren në Ramazan sepse’Umra në Ramazan është me shpërblim të Haxhit’

10. Ndihmoje agjërimin tënd ditor nëpërmjet ngrënjes së ushqimit të syfyrit në pjesën e fundit të natës para lindjes së diellit.

11. Shpejto dhe mos vono në prishjen e agjërimit pasi që dielli ka filluar së perënduari në mënyrë që të fitosh dashurinë e Allahut.

12. Pastrohu para lindjes së diellit nëse ke nevojë të pastrosh veten nga gjendja e papastërtisë së madhe, në mënyrë që ti jesh në gjendje për ti kryer adhurimet në gjendje të pastërtisë.

13. Shfrytëzoje mundësinë që të është dhënë edhe në këtë Ramazan me vepra të mira që janë pjesë e tij, duke lexuar Kur’anin e shenjtë, duke ja dhënë hakun dhe menduar për kuptimet e tij, në mënyrë që kjo të jetë argument para Zotit tënd dhe ndërmjetësues në ditën e llogari dhënjes.

14. Ruaje gjuhën tënde nga gënjeshtra, fyerja, shpifja, përgojimi sepse zvogëlojnë shpërblimin e agjërimit.

15. Mos lejo që agjërimi të bëhet shkak që ju ti tejkaloni kufijtë duke u nervozuar pa pasur nevojë. Për më tepër, agjërimi duhet të jetë shkas i qetësisë dhe paqes së shpirtit tuaj.

16. Posa të përmbushni agjërimin, të jeni në gjendje të devotshmërisë me Allahun më të Lartin, duke qenë të vetëdijshëm që Allahu është duke ju shikuar edhë në vetmi edhe në publik, të jesh falenderues për të mirat e Tij, dhe i palëkundur në bindjen ndaj Allahut duke vepruar gjithë atë qka Ai ka urdhëruar dhe duke u larguar nga të gjitha ato qka Ai i ka ndaluar.

17. Shtoje kujtimin ndaj Allahut, kërkim faljen, lutjen për Xhennet dhe mbrojtje nga Xhehennemi, veçanërisht gjatë agjërimit, prishjes së agjërimit dhe syfyrit, këto vepra janë ndër shkaktarët më të mëdhenj që ne të arrijmë faljen nga Allahu.

18.Shtoji duatë për veten tënde, prindët, fëmijët e tu dhe të gjithë Muslimanëve, sepse Allahu na ka obliguar duatë dhe ka garantuar pranimin e tyre.

19. Pendohu tek Allahu me një pendim të sinqertë gjatë gjithë kohës duke u larguar nga mëkatet, duke ndier keqardhje për atë qka ke bërë më parë dhe në mënyrë demonstrative vendos mos ti kthehesh atyre në të ardhmen. Allahu pranon pendimin e atyre që pendohen

20. Agjëro gjashtë ditët e muajit Sheval, të githë ata që agjërojnë Ramazanin dhe pastaj e përcjellin këtë me gjashtë ditë të muajit Sheval është e njëjtë sikur të kishin agjëruar tërë vitin.

21. Agjëro ditën e Arafatit, dita e nëntë e Dhul Hixhes, për të arritur suksesin nëpërmjet arritjes së faljes së mëkateve të vitit të kaluar dhe vitit të ardhshëm.

22. Agjëro ditën e Ashuras, ditën e 10 të muajit Muharrem, duke ja bashkangjitën ditën e 9, për të arritur suksesin nëpërmjet arritjes së faljes së mëkateve të vitit të kaluar.

23. Vazhdo të jesh në gjendje me iman të plotë dhe devotshmëri, dhe kryerjen e veprave të mira edhe pas muajit të Ramazanit, deri sa të vdesësh. “ Dhe adhuro Zotin tënd deri sa të vijë ty e vërteta(vdekja).(Kur’an 15:99)

24. Mundohu dhe përpjeku që të arish efektet pozitive të adhurimeve tua, sikur që janë namazi, agjërimi, zekati dhe haxhi, pendimin e sinqertë dhe largimin nga zakonet që janë në kundërshtim me Sheriatin.

25. Dërgo shumë salavate dhe selame mbi Pejgamberin e Allahut, paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të, pasuesit e tij dhe të gjithë ata që ndjekin rrugën e tij deri në ditën e gjykimit.

O Allah na bën neve dhe të gjithë Muslimanët të cilët agjërojnë dhe qëndrojnë duke u falur gjatë muajit të Ramazanit me besim të plotë dhe nëpërmjet shpërblimit Tënd na fal mëkatet e kaluara dhe ato të ardhme.

O Allahu na bën neve prej atyre që agjëruan këtë muaj, fituan shpërblimin e plotë, u ballafaquan me Natën e Kadrit dhe atyre që korrën sukses me lejen e Allahut.

O Allah, me të vërtetë ti je falës, e don faljen, falna neve.

O Zot, pranoje nga ne, sepse më të vërtetë ti je Gjithëdëgjuesi, Gjithshikuesi, O I gjallë, O i parival, o Zotërues i gjithë madhështisë dhe shpërblimit.

Dhe bekimet e Allahut qofshin mbi Muhammedin, familjen dhe pasuesit e tij.

Burimi: MyUmmah
Përkthyer dhe përshtatur

Namazi i teravive është sunet për burra dhe për gra. Fjala “teravi” është shumës i fjalës “teruihatun” e cila rrjedh nga fjala “rahatun”, që do të thotë çlodhje, pushim. Imam el-Fejumi në “Misbahul Munir” dhe imam Ibn Mendhuri në “Lisanul arab” shpjegojnë se namazi i teravive është quajtur kështu ngaqë muslimanët e gjeneratës së parë kur falnin namazin e teravive pushonin pas çdo dy selamesh, pra pas çdo katër rekatësh.Buhariu dhe Muslimi transmetojnë se për vlerën e këtij namazi Profeti (alejhi salatu ue selam) ka thënë: “Kush ngrihet për t’u falur në Ramazan (teravitë) me besim të plotë dhe duke pritur shpërblim nga Allahu, atij do t’i falen gjynahet e mëparshme.” Namazi i teravive falet pas namazit të jacisë dhe para namazit të vitrit, në xhami dhe me xhemat, por mund të falet edhe në shtëpi vetëm. Sunet është të falen tetë rekatë, duke dhënë selam pas çdo dy rekatësh. Aishja (radijallahu anha) thotë: “Profeti (alejhi salatu ue selam) nuk ka falur më shumë se njëmbëdhjetë rekatë në Ramazan dhe as jashtë Ramazanit.” Transmeton Buhariu.

Pra, tetë rekatë teravi dhe tre rekatë namaz vitër. Dijetarët e mëdhenj të umetit islam siç janë juristët e shkollave të njohura juridike islame dhe prijësit e tyre si imam Ebu Hanifja, imam Maliku, imam Shafiu, imam Ahmed ibn Hambeli, e të tjerë si imam Sufjan Theurij, imam Ibnul Mubarek etj., dhe dijetarët e mëdhenj të mëvonshëm, janë të mendimit se namazi i teravive mund të falet edhe më shumë se tetë rekatë, pasi diçka e tillë ka qenë e njohur te tabiinët (pasuesit e sahabëve), të cilët i kanë falur teravitë dikush njëzet rekatë, dikush 36, dikush më shumë e dikush më pak. Imam el-Kemal Ibn Humami, njëri nga dijetarët më të njohur të medhhebit hanefi, thotë: “Sunet është që të falen tetë rekatë, ndërsa dymbëdhjetë rekatet e tjera (plotësimi i 20-shit) janë mustehab (vepër e pëlqyeshme).” Namazi i teravive mund të falet edhe nga gratë.

Edhe pse namazi më i mirë për gruan është në shtëpinë e saj, siç ka ardhur në një hadith që e transmeton Ebu Daudi, kjo s’do të thotë se namazi i saj në xhami është i pavlefshëm, aq më tepër kur bëhet fjalë për namazin e teravive, i cili është një namaz i veçantë. Dalja e gruas nga shtëpia natën në xhami ka kushtet e veta. Ajo duhet të jetë e shoqëruar nga pjesëtarët e familjes së saj, të jetë e mbuluar, të mos zbukurohet për njerëzit e huaj si dhe të mos të parfumohet me erëra të mira. Është e pëlqyeshme që në namazin e teravive të merren edhe fëmijët që kanë mbushur moshën shtatë vjeç, që ta praktikojnë këtë namaz me xhemat në muajin e Ramazanit dhe që të marrin pjesë në mbarësinë dhe mirësinë që Allahu i Lartësuar zbret në këtë muaj madhështor. Allahu na bëftë prej adhuruesve të Tij dhe na pranoftë adhurimet!

Përgatiti: Mustafa Tërniqi

Falënderimet dhe lavdërimet i takojnë vetëm All-llahut (subhanehu we teala) i cili i obligoi rroberit e tij me agjërimin e muajit të rramazanit ku tha:

”O ju që keni besuar ju është bërë juve obligim agjërimi (I muajit të Rramazanit)sikur që ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush,kështu që të bëheni të devotshëm”

(El-Bekare 183)

”E kush e përjeton prej jush këtë muaj,le të agjërojë…”(El-Bekare 185)

Paqja dhe shpëtimi i All-llahut qoftë mbi të dërguarin e tij Muhammedin

(SalAll-llahu alejhi we selem) i cili tha:

”Është ngritur islami me pesë shtylla: Dëshmija se nuk ka Zot tjetër që e meriton adhurimin përveç All-llahut dhe se Muhammedi s.a.v.s është i dëruar i Tij,Falja e namazit,dhënja e zekatit,agjërimi i muajit të Rramazanit dhe shkuarja në haxh”(Muttefekun alejh)

Vëllezër të nderuar muslimanë po ju përgëzoj me ardhjen e muajit të Rramazanit,muaj në të cilin All-llahu (subhanehu we teala) filloi zbritjen e Kur’anit ku thotë:

” Muaji i Rramaznit që në të (filloi të) shpallet Kur’ani”(El-Bekare 185)

Muaj të cilin All-llahu xh.sh I obligoi muslimanët agjërimin e tij ku thotë:

”O ju që keni besuar ju është bërë juve obligim agjërimi (I muajit të Rramazanit)sikur që ishte obligim edhe i atyre që ishin para jush,kështu që të bëheni të devotshëm”

(El-Bekare 183)

Është muaj për të cilin Pejgamberi s.a.v.s i ka përgëzuar shokët e tij për ardhjen e tij ku transmetohet nga Ebu Hurejra r.a se pejgamberi s.a.v.s i thoshte shokëve te tij:

“Ju ka ardhë juve muaji i Rramazanit,muaji i bekuar,ua ka obliguar All-llahu xh.sh agjërimin e tij,hapen dyert e xhennetit,mbyllen dyert e xhehennemit dhe lidhen djallët me pranga,në te (Rramazan) është një nat më e vlefshme se një mij muaj”

(Ahmedi,Nesaiu dhe Albani ka thenë hadithi është i vërtetë)

Është muaj për të cilin Sahabët (shokët e Pejgamberit s.a.v.s) e kanë lutur All-llahun xh.sh gjashtë muaj që tua mundësojë ta presin ate,dhe janë lutur gjashtë muaj pas Rramazanit që All-llahu xh.sh tua pranoj ibadetet e tyne”(Sahihu En-nesai)

Pra ky muaj duhet përitur në këtë mënyr nga muslimanët,të gëzohen për ardhjen e tij sepse ky muaj është muaj i faljes së mëkateve,Pejgamberi s.a.v.s thotë:

“Me të vërtetë All-llahu xh.sh ua ka bërë obligim agjërimin e muajit të Rramazanit,dhe falja e namazit (të taravive) është sunnet për ju,kush e agjëron ate me besim të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e All-llahut xh.sh,do të dal nga mekatet e tij sikur në ditën kur ka lindur”(Nesaiu dhe Albani ka thëtë hadithi është i vërtetë)

Poashtu Pejgamberi s.a.v.s thotë:

“Kush e agjëron muajin e Rramazanit me besim të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e All-llahut xh.sh do ti fallen ati mëkatet e kaluara,poashtu kush falet në Rramazan me besim të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e All-llahut xh.sh do ti fallen ati mëkatet e kaluara,dhe kush falet natën e Kadrit me besim të plotë dhe duke shpresuar shpërblimin e All-llahut xh.sh do ti fallen ati mëkatet e kaluara”

(Muttefek Alejh)

Prandaj muslimani duhet ta pret këtë muaj me gëzim të madh dhe duke e falënderuar

All-llahun xh.sh që ja ka mundësuar ta pret atë,që tia mundësoj që All-llahu xh.sh tia shlyej mëkatet e bëra.

Transmetohet nga Ebu Hurejra r.s i cili ka thenë:Kam ndëgjuar Pejgamberin s.a.v.s duke thenë se All-llahu xh.sh thotë:

“Çdo punë e birit të Ademit është për të,përveç agjërimit,që në të vërtetë është vetëm për mua dhe unë e shpërblejë për të”

Poashtu Pejgamberi s.a.v.s thotë:

“Çdo punë e birit të Ademit është për të,shpërblehet prej dhjetë deri në shtatqind here më shumë, përveç agjërimit,që në të vërtetë është vetëm për mua dhe unë e shpërblejë për të,e lenë epshin e vet dhe ushqimin e tij vetëm për Mua,agjëruesi i ka dy gëzime:një gëzim e ka kur të bëjë yftarë,dhe tjetrin gëzim e ka kur ta takoj All-llahun (Subhanehu we Teala)”(Muttefekun Alejh)

Pra vëllezer muslimanë a ka gëzim ma të madh se sa që All-llahu xh.sh të na shpërblejë me shpërblim të pakufi dhe që asnjëri nuk mund ta shpërblejë ate përveç All-llahu xh.sh,poashtu agjëruesi i ka dy gëzime siq u cek edhe në hadithin e lartpërmenduar,gëzimi i tij i parë është kur të bëjë yftarë gëzohet për begatitë qe ja ka dhuruar All-llahu xh.sh poashtu gëzohet për ushqimin që e hanë qe më herët e kish të ndaluar,kurse gëzimin e dyte e ka kur të takohet me All-llahun xh.sh gëzohet për shpërblimin e madh që ja dhuron All-llahu xh.sh agjëruesit,poashtu gëzohet sepse në xhennet është një derë që quhet Rejjan në të cilën nuk do të hyjë askush përveç agjëruesve,transmetohet se Pejgamberi s.a.v.s thotë:

“Me të vërtetë se në xhennet është një derë quhet Rejjan,thiren në ditën e gjykimit dhe thotë:Ku janë Agjëruesit? Dhe kush ka qenë prej atyne që kanë agjëruar do të hyjë në këtë derë,e kush hyn në këtë derë nuk do të etet (eqtohet) më kurrë”

(Buhariu dhe Muslimi)

Poashtu gëzohet se agjërimi bën ndërmjetësim për agjëruesit,transmetohet nga Abdullah ibn Amri se Pejgamberi s.a.v.s ka thënë:

“ Agjërimi dhe Kur’ani ndërmjetësojnë për rrobin në ditën e gjykimit,Agjërimi thotë:

O All-llah,i kamë larguar ata nga ushqimi dhe knaqësitë pra mundësoma mua që të ndërmjetësoj për ta,poashtu edhe Kur’ani thotë:O All-llah i kamë ndaluar ata nga gjumi i natës mundësoma mua që të ndërmjetësoj për ta,dhe All-llahu xh.sh ua mundëson”(Ahmedi)

Vëllezër dhe motra të dashur muslimanë a nuk keni edhe ju dëshirë që All-llahu xh.sh t’ju shpërblejë me shpërblimin e Tij,me Xhennetin e Tij,a nuk keni dëshirë që në ditën e gjykimit të jesh edhe ti prej të thirurve nga kjo derë e quajtur Rejjan dhe të mos etesh asnjëherë,a thua a nuk ke dëshirë që agjërimi të ndërmjetësoj për ty tek All-llahu xh.sh që të të fus në Xhennetij e Tij!?

Poashtu All-llahu xh.sh në Rramazan i shumëfishon shpërblimet,Pejgamberi s.a.v.s thotë:

“Kush bën një të mirë në Rramazan (falë një namaz sunnet apo nafile ose bën vepra të pëlqyera),do ta ketë shpërblimin sikur ta ketë kryer një farz jashtë Rramazanit,dhe kush e kryen një farz në Rramazan,do ta ketë shpërblimin sikur ti ketë kryer shtatëdhjetë farze jashtë Rramazanit”

Poashtu transmetohet nga Selmani r.a se Pejgamberi s.a.v.s ka thenë në hudben e tij:

“O ju njerëz ju është afruar juve një muaj i bekuar,muaj në të cilin është një nat ma e vlefshme se një mijë muaj (nata e Kadrit),All-llahu xh.sh ja u ka bërë obligim (farz) agjërimin e këti muaji, dhe falja e namazit (të taravive) është sunnet për ju, kush bën një të mirë në Rramazan (falë një namaz sunnet apo nafile ose bën vepra të pëlqyera),do ta ketë shpërblimin sikur ta ketë kryer një farz jashtë Rramazanit,dhe kush e kryen një farz në Rramazan,do ta ketë shpërblimin sikur ti ketë kryer shtatëdhjetë farze jashtë Rramazanit,dhe ai është muaj I durimit dhe shpërblimi i durimit është xhenneti,kush e ushqen një agjërues do të jetë shkak për shlyerjen e mekateve të tij dhe do të shpëtojë nga zjarri,poashtu do ta ketë shpërblimin sikur ai që agjëron pa ju pakësuar nga shpërblimi i agjëruesit asgjë”Kanë thenë të pranishmit”O i Dërguar i All-llahut:Të gjithë nga ne nuk i kanë mundësitë që ti ushqejnë agjëruesit?Pejgamberi s.a.v.s tha:”All-llahu xh.sh ja jep këtë shpërblim edhe ati i cili e ushqen një agjërues edhe vetëm me një hurme apo me një gotë ujë apo qumsht,ky është muaj që fillimi i tij është mëshirë,mesi i tij është falje nga mëkatet dhe fundi i tij është shpëtim nga zjarri i xhehennemit”(Bejhekiu)

Muaji i Rramazanit është muaj i leximit të Kur’anit,muaj i lëmoshës,muaj i mëshirës,muaj i shtimit të faljes së namazeve,transmetohet nga Mugire ibn Shobe r.a

“Se Pejgamberi s.a.v.s është falur derisa u janë anjur këmbët,dhe iu është thenë ati:Ti po falesh kaq shumë dhe All-llahu xh.sh ti ka falur mëkatet e kaluara dhe të ardhshmet? Pejgamberi s.a.v.s ka thenë:”A mos të jem rrob faliminderues!?”(Buhariu dhe Muslimi)

Shikojeni vëllezër se si ka qenë namazi i Pejgamberit s.a.v.s të cilit iu janë falur mëkatet e kaluara dhe të ardhmet,është falur aqë shumë saqë ju janë anjur këmbët nga namazi i shumtë,pra ta pyesim vetvehten tone a thua vallë sa falemi ne gjatë natës apo si e falim namazin e taravisë,e qka është më e rrëndësishmja a thua a e falim namazin e sabahut,drakes,ikindis,akshamit dhe jacisë,namaze për të cilat do të pyetemi në ditën e gjykimit para All-llahut xh.sh,në ditën kur nuk do të na sjell dobi as pasurija e as familja,por do të na sjellin dobi veprt tona të cilat i kemi bërë në këtë botë.

Së fundi e lusim All-llahun xh.sh që të na bëjë prej rrobëve të tij të devotshëm,të na mundësoj që ta kalojmë këtë muaj të bekuar në ibadete dhe në ato vende ku All-llahu xh.sh është i knaqur me ne e jo nëpër kafene të ndryshme duke e pritur syfyrin duke luajtur letra apo bixhoze të ndryshme,e lusim All-llahun xh.sh që të na shpërbleje për agjërimin tonë dhe të na bëj prej atyne që do të hynë në derën Rejjan dhe që agjërimi ynë të ndërmjetësoj tek

All-llahu xh.sh që të hyjmë në xhennetin eTij dhe ta shohim fytyrën e All-llahut xh.sh dhe të takohemi me të dashurin tonë Muhammedin s.a.v.s dhe shokët e tij.

Wel hamdu lil-lahi Rabil alemin.

Wes-selamu alejkum we Rrahmetull-llahi we Berekatuhu

Përgaditi: Eroll Nesimi

Së paku dy shqiptarë janë plagosur sonte në kufirin Kosovë-Serbi, në fshatin Borovac, gjatë konfliktit të armatosur me përfaqësuesit e xhandarmërisë serbe, ka thënë për Beta komandanti i këtij njësiti serb, Bratislav Dikiq.

“Grupi shqiptar ka sulmuar me armë automatike patrullën e xhandarmërisë në territorin e Serbisë, në fshatin Borovac të Kurshumlisë”, ka thënë Dikic, sipas të cilit shqiptarët ishin duke prerë ilegalisht drunj.

Dikic tha se KFOR-i ka njoftuar xhandarmërinë se dy shqiptarë janë plagosur dhe se ata ishin transferuar në QKUK në Prishtinë.

Komandanti serb dyshon se gjatë sulmit kishte më shumë shqiptarë të plagosur dhe se disa nga ta ende janë të fshehur në male të Serbisë. Momentalisht po zhvillohet aksioni në kërkim të të plagosurve.

“Nëse i gjejmë të plagosurit, do t’ua japim ndihmën mjekësore”, tha ai, duke shtuar se pas incidentit është bllokuar kufiri me Kosovën.

Kryetari i Këshillit të Bashkësisë Lokale të Merdarit, Caslav Milosevic, ka thënë për Beta se konflikti i armatosur ka zgjatur rreth gjysmë ore.

“Të shtënat ishin si në luftë”, ka thënë ai.

Ndërsa, Ratomirka Pavlovic (65), shton për Beta se incident ndodhi pranë shtëpisë së saj.

“Plumbat fluturonin nga të gjitha anët”, ka thënë ajo. /Telegrafi/

“Katër shqiptarë të plagosur nga pala serbe”

Sot rreth orës 19 e 40 minuta, në fshatin Mirofc të Podujeves, në brezin kufitar në mes të Kosovës dhe Serbisë, ka pasur një shkëmbim zjarri ndërmjet disa personave nga ana kosovare, të cilët dyshohet se kanë qenë duke prerë dru, dhe disa personave në anën tjetër të kufirit me Serbinë.

Burimet e Indeksonline bëjnë të ditur se janë te plagosur katër persona të cilët janë dërguar në QKUK.

Policia e Kosovës e ka konfirmuar rastin dhe ka ndërmarrë të gjitha veprimet e duhura, ka thënë zëdhënësi i Policisë së Kosovës, Baki Kelani./LuginaLajm/

Gjërat që nuk e prishin Agjërimin Nga: Abdul Aziz bin Abdullah bin Baz dhe Muhammed bin Uthejmin ( Allahu i mëshiroftë ) I gjithë falendërimi i takon vetëm Allahut, Zotit të botërave. Ndërsa salavatet dhe selamet qofshin mbi Pejgamberin tonë Muhammedin sal-lallahu alejhi ve sel-lem, mbi familjen dhe shokët e tij. Me ardhjen e çdo Ramazani, shtohen pyetjet rreth disa çështjeve të cilat i ndodhin muslimanit në jetën e tij të përditshme e të cilat – shyqyr Zotit – nuk e prishin agjërimin. Para teje vëlla musliman janë këto fetva të shejh Abdullah bin Baz dhe Muhammed bin Uthejmin ( Allahu i mëshiroftë ).

Pyetje: Nëse agjëruesi gjatë ditës së Ramazanit duke qënë fjetur bëhet xhunubë, a prishet agjërimi i tij, si dhe a obligohet që të pastrohet sa më shpejt? Përgjigje: Kjo formë e xhunubllakut nuk e prishë agjërimin ngase kjo është jashtë vullnetit të agjëruesit. Ai duhet të pastrohet ashtu sikur pastrohet prej xhunubllakut nëse e vëren daljen e spermës. Nëse kjo i ndodhë pas namazit të sabahut dhe nuk pastrohet deri në kohën e drekës, nuk ka bërë ndonjë shkelje fetare.E njejta gjë është edhe nëse kryen mardhënie me gruan e tij gjatë natës e nuk pastrohet deri pas agimit. Është transmetuar se Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem e zinte mëngjesi duke qënë xhunubë nga mardhëniet intime, pastaj pastrohej dhe agjëronte. E njejta gjë vlen edhe për gruan me menstruacione dhe lehona. Nëse atyre u kalon ajo gjëndje gjatë natës dhe nuk pastrohen deri pas agimit, agjërimi i tyre është në rregullë. Mirëpo, nuk u lejohet atyre dyjave e as xhunubit që ta shtyjnë pastrimin deri pas lindjes së diellit. Janë të obliguar që të pastrohen sa më shpejtë para lindjes së diellit në mënyrë që ta falin namazin në kohën e tij. Burri duhet të pastrohet prej xhunubllakut para namazit të sabahut, që të mund ta falë namazin me xhematë. Allahu është dhurues i suksesit.

Pyetje: Kam qënë agjërues dhe fjeta në xhami, kur u zgjova pashë se isha xhunubë. A ndikon kjo diçka në agjërim duke ditur se unë nuk jam pastruar dhe e fala namazin pa u pastruar? Njëherë tjetër një gurë më goditi në kokë dhe filloi të rrjedhë gjakë, a duhet ta prishë agjërimin për shkak të gjakut? Sa i përket vjelljës, a e prishë agjërimin a jo? Përgjigje: Xhunubllaku nuk e prishë agjërimin pasiqë ai është pa vullnetin e robit. Ai obligohet të merr gusl (pastrim nga xhunubllaku) nëse ka dalë diç prej tij. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem kur u pyet për këtë, u përgjigjë se xhunubi obligohet me gusl nëse sheh spermën. Namazin që e ke falur pa u pastruar, kjo është një gabim i madh prej teje dhe një e keqe e madhe, prandaj, namazin e falur duhet ta falësh përsëri me nje pendim tek Allahu i Lartësuar.Guri i cili të ka goditë në kokë e pastaj ka rrjedhë gjakë, nuk e prishë agjërimin. Vjellja që del pa dëshirën tende nuk e prishë agjërimin, duke u mbështetur nl fjalën e Pejgmaberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “Kënd e kaplon vjellja ai nuk duhet të kompenzojë, ndërsa kush vjellë me vetëdëshirë ai duhet ta kompenzojë” trans. Ahmedi dhe autorët e Suneneve me isnad sahih.

Pyetje: A e prishë agjërimin dalja e el-Medhju nga cilido shkakë qoftë? (el-Medhju: lëng pa ngjyrë i dalur nga organi gjenital i cili i paraprinë spermës) Përgjigje: Me daljen e tij agjërimi nuk prishet, ky mendim është njëri prej mendimeve më të sakta të ulemave.

Pyetje: Çfarë është hukmi i marrjes së gjilpëres e cila mirret përmes vrimës anale në rast nevoje për agjëruesin? Përgjigje: Hukmi i saj është: nuk ka problem nëse i sëmuri ka nevojë për të, ky është mendimi më i saktë i ulemave. Këtë mendim e ka zgjedh edhe shejhul islami Ibën Tejmije rahimehullah dhe një grupë i madh i dijetarëve duke konstatuar se kjo nuk është si haja dhe pija.

Pyetje: Çfarë është hukmi i përdorimit të gjilpëres në damarë dhe në muskulë dhe cili është dallimi mes tyre sa i përket agjëruesit? Përgjigje: Bismilah vel Hamdulilah. E vërteta është se ato nuk janë prishëse të agjërimit, ajo që e prishë agjërimin është gjilpëra ushqyese. Poashtu marrja e gjakut për analiza nuk e prishë agjërimin sepse marrja e gjakut nuk është sikur Hixhameja. Ai i cili i bën dikujt Hixhame dhe atij që i është bërë Hixhameja të dytë e kanë të prishur agjërimin, sipas mendimit më ta saktë të ulemave duke u bazuar në fjalën e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “E prishi agjërimin ai që ia bëri hixhamen dhe ai që iu bë hixhameja”.

Pyetje: Nëse njeriu ka dhembje të dhëmbit dhe shkon te mjeku, e ky ia pastron dhëmbin, apo ia mbushë ndonjërin, apo ia nxjerrë ndonjë, a ndikon kjo diçka në agjërimin e tij? Poashtu, nëse mjeku ia jep një gjilpërë për mpirjen e dhëmbit, a ka ndikim kjo në agjërim? Përgjigje: Ajo që u përmend në pyetje nuk ka ndonjë ndikim që agjërimi të mos jetë në rregull, kjo i falet atij. Mirëpo duhet patur kujdesë të mos përbijë diç nga ilaçet apo gjaku. Njashtu, edhe gjilpëra e lartëpërmendur nuk ka ndonjë ndikim në agjërim për shkak se ajo nuk e ka kuptimin e hajës dhe pijës. Esencialisht, agjërimi është në rregull.

Pyetje: A i lejohet agjëruesit ta përdorë pastën e dhëmbëve gjatë ditës së Ramazanit? Përgjigje: Nuk ka ndonjë të keqe, vetëmse duhet kujdesur të mos përbihet diç nga kjo. Lejohet për agjëruesin poashtu, përdorimi i misvakut në fillim të ditës dhe në mbarim të saj. Disa prej ulemave mendojnë se përdorimi i misvakut pas zevalit është mekruh. Ky mendim është jo i saktë, e vërteta është se kjo nuk është mekruh duke pasë parasyshë thënien e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “Misvaku është pastrim për gojën, i dashurë tek Allahu” trans. Nesaiu me isnad sahih nga Aisheja radijallahu anha. Gjithëashtu hadithi tjetër: “Sikur të mos e rëndojsha ummetin tim, di t’i urdhëroja me misvak për çdo namaz” trans. Buhariu dhe Muslimi. Ky hadith përfshinë namazin e drekës dhe të ikindisë e të dyja janë pas zevalit. Allahu është dhurues i suksesit.

Pyetje: Përdorimi i pikave të syrit gjatë ditës së Ramazanit a e prishë agjërimin a jo? Përgjigje: Mendimi i saktë është se pikat e syrit nuk e prishin agjërimin, edhepse ka mospajtime mes dijetarëve ku disa thonë: nëse shija e pikave arrin në fyt, agjërimi është i prishur. E vërteta është se pikat e syrit nuk e prishin agjërimin në asnjë mënyrë ngase syri nuk është vrimë hyrëse. Mirëpo, ai i cili e heton shijën e pikave në fyt, dhe e kompenzon atë ditë për të qënë më i sigurtë dhe për t’iu shmangur mospajtimit të ulemave një gjë e tillë është e lejuar. Përndryshe, pikat e përdorura si në sy, ashtu edhe në vesh, nuk e prishin agjërimin.

Pyetje: Unë jam një burrë që kam sëmundjen e astmës. Mjeku më ka porositur ta përdor ilaçin i cili është në formë të spreit përmes gojës. Çfarë është hukmi i këtij ilaçi gjatë agjërimit të Ramazanit? Përgjigje: Bismilah vel Hamdulilah. Hukmi i tij: është i lejuar nëse ti je i detyruar ta përdorësh. Allahu subhanehu ve teala thotë: “E ai iu sqaroi juve se çka është e ndaluar për ju, përveç kur jeni të detyruar (atëherë edhe harami është hallall)” el-En’amë 119. Mund të thuhet edhe ajo se ky ilaç nuk i përngjanë hajës dhe pijës prandaj, konsiderohet sikur marrja e gjakut për analiza, apo gjilpëra jo ushqyese.

Pyetje: Nëper farmaci gjindet një aromatizues special për gojën në formë të spreit. A lejohet përdorimi i tij gjatë ditës së Ramazanit pët ta larguar erën e keqe nga goja? Përgjigje: Nuk dimë diçka të keqe në përdorimin e gjërave që e largojnë erën e keqe nga goja, kjo vlen për agjëruesin dhe për jo agjëruesin, me kusht qe të jetë e pastër, e lejuar (hallall).

Pyetje: Çfarë është hukmi i përdorimit të Kuhlit (zbukurues i syve) dhe disa paisjeve tjera zbukuruese për gratë gjatë ditës së Ramazanit, dhe a e prishë kjo agjërimin apo jo? Përgjigje: Kuhli në asnjë mënyrë nuk ia prishë agjërimin as grave e as burrave, ky është mendimi më i saktë u ulemave. Mirëpo, për agjëruesin më mirë është që këtë ta bëj gjatë natës. Poashtu, gjërat me të cilat bëhet zbukurimi i fytyrës, si: sapuni, dhe yndyrat tjera të cilat janë të lidhura me pjesën e jashtme të lëkurës, e kanë të njejtin hukm. Në këtë mund të llogaritet edhe kamfuri, mikjazhi dhe të ngjashme, duke pasë parasysh se nuk duhet përdorur mikjazhi nëse ai dëmton fytyrën. Allahu dhuron suksesin.

Pyetje: Të vjellurit a e prishë agjërimin? Përgjigje: Agjëruesit shpeshë i ndodhin gjëra që nuk i bën me qëllim, si: plagë, gjakë nga hundët, të vjellur, shkuarja e ujit në fyt pa dëshirën e tij. Të gjitha këto nuk e prishin agjërimin, sipas fjalës së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “Kënd e kaplon vjellja ai nuk duhet të kompenzojë, ndërsa kush vjellë me vetëdëshirë ai duhet ta kompenzojë”.

Pyetje: Çfarë është hukmi i përbirjës së pështymës nga agjëruesi? Përgjigje: Nuk ka ndonjë ndalesë në përbirjën e pështymës dhe nuk di ndonjë mospajtim mes ulemave për shkak të vështirësisë dhe pamundësisë se ruajtjes nga kjo. Kurse jargët dhe këlbazi duhet nxjerr nga goja nëse arrijnë në gojë. Nuk i lejohet agjëruesit t’i përbijë ato për shkak se ruajtja nga kjo është e mundshme dhe ato nuk janë sikur pështyma. Allahu dhuron suksesin.

Pyetje: Një person duke qënë agjërues pastrohet dhe për shkak të shtypjes së madhe të ujit, uji kalon brenda në trupin e tij, kuptohet, pa dëshirën e tij. A duhet ky person ta kompenzojë këtë ditë? Përgjigje: Nuk duhet ta kompenzojë për shkak se ai nuk e ka bërë këtë me qëllim, andaj ai konsiderohet sikur i detyruari dhe harruesi.

Pyetje: Përgojimi (gibeti) gjatë Ramazanit a e prishë agjërimin? Përgjigje: Përgojimi nuk e prishë agjërimin. Përgojim apo gibet don të thotë: ta përmend njeriu vëllanë e tij me diç që ai e urren, kjo vepër është gjynah. Thotë Allahu azze ve xhel-le: “Dhe mos përgojoni njëri-tjetrin” (el-Huxhuratë 12). Po kështu, bartja e fjalëve (nemime), fyerja, sharja, gënjeshtra, nuk e prishin agjërimin, vetëmse ato janë gjynahe prej të cilave duhet patur kujdes dhe duhet larguar prej tyre si agjëruesi ashtu edhe të tjerët. Këto vepra e cungojnë agjërimin dhe e zvogëlojnë shpërblimin. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka thënë: “Kush nuk i braktisë fjalët e këqija, punën me to dhe xhehlin, Allahu nuk ka nevojë që ky të mos hajë e të mos pijë” trans. Imam Buhariu në Sahihun e tij. Gjithëashtu, Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka thënë: “Agjërimi është mburojë, kur dikush nga ju është agjërues, mos të flet fjalë të këqija e as mos të bërtasë, e nëse dikush e fyen apo e lufton, le të thotë: unë jam agjërues” trans. Buhariu dhe Muslimi. Hadithet në këtë kontekst janë të shumta.

Pyetje: Çfarë është hukmi nëse nga agjëruesi del gjakë, si p.sh: gjaku nga hunda e të ngjashme, si dhe a lejohet dhurimi i gjakut apo marrja e tij për analiza? Përgjigje: Dalja e gjakut nga agjëruesi si: gjaku nga hundët, istihada dhe të ngjashme nuk e prishë agjërimin. Gjaku i cili e prishë agjërimin është gjaku i menstruacioneve, i lehonisë dhe hixhameja. Sa i përket gjakut për analiza, nëse një gjë e tillë është e nevojshme nuk ka ndalesë dhe agjërimi nuk prishet. Ndërsa dhurimi i gjakut më së miri është të shtyhet deri pas iftarit, ngase zakonishtë dhurimi i gjakut bëhet në sasi të madhe kështuqë i përngjanë hixhames. Allahu dhuron suksesin. Mexhmuatul Fetava, shejh Bin Baz rahimehullah

Pyetje: Çfarë është hukmi i atij që hanë dhe pinë me harresë, dhe çfarë është obligimi i atij që e sheh? Përgjigje: Kush hanë dhe pinë me harresë duke qënë agjërues, agjërimi i tij është i saktë. Mirëpo, kur ti bie ndërmend se është agjërues duhet ta braktisë, edhe nëse kafshata apo ujë është në gojën e tij, ai obligohet që ta hedhë. Argument se agjërimi është tamam kemi fjalën e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem të cilin e transmeton Ebu Hurejre radijAllahu anhu: “Kush harron se është agjërues pastaj hanë dhe pinë le ta vazhdonë agjërimin, ngase Allahu atij i ka jap të hajë dhe të pijë”. Poashtu njeriu nuk dënohet për shkak të harreses nëse ka vepru ndonjë vepër të ndaluar duke u mbështetur në fjalën e Allahut subhanehu ve teala: “ Zoti ynë, mos na dëno nëse harrojmë ose gabojmë” (el-Bekare 286), atëherë Allahu i Lartësuar tha: “Iu përgjigja”. Ndërsa ai i cili e sheh, duhet ta përkujtoi sepse kjo konsiderohet prej ndryshimit të së keqës. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka thënë: “Kush prej jush e sheh ndonjë të keqe, le ta ndryshojë me dorën e tij, e nëse nuk mundet, atëherë me gjuhën e tij, e nëse nuk mundet as me këtë, atëherë me zemrën e tij”. Ska dyshim se haja dhe pirja e njeriut duke qënë agjërues është vepër e keqe, veçse i falet në rast harrese ngase harresa është arsye për mosdënim. Kurse ai i cili e sheh, nuk ka arsye që të mos e qortojë.

Pyetje: Çfarë është hukmi i përdorimit të misvakut dhe parfumit nga agjëruesi? Përgjigje: Mendimi i qëlluar është se misvaku është sunet të përdoret në fillim të ditës dhe në mbarim të saj, kjo duke pasë parasysh fjalën e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem: “Misvaku është pastrim për gojën, i dashur tek Allah”. Poashtu hadithi tjetër: “Sikur të mos i rëndojsha ummetin tim, do t’i urdhëroja me misvak për çdo namaz”. Parfumi është i lejuar në fillim të ditës dhe në mbarim të saj, pa marrë parasyshë se a është parfumi në formë të avulltë apo i lëngtë. Vetëmse duhet patur kujdes ngase nuk lejohet që parfumi në formë të avulltë të thithet me hundë për shkak se ai përmban disa pjesë të dukshme të cilat nëse i thithë me hundë, ato kalojnë brenda hundës e pastaj deri në lukth. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem i tha Lekit bin Sabre: “Bëje futjen e ujit në hundë sa më shumë pos nëse je agjërues”.

Pyetje: Dalja e gjakut nga mishi i dhëmbeve a e prishë agjërimin? Përgjigje: Gjaku i cili del nga dhëmbet nuk ndikon aspak në agjërim, mirëpo duhet patur kujdes sa të mundet të mos e përbijë atë. E njejta gjë është edhe nëse i del gjakë nga hundët. Për këtë ai nuk ka nevojë të bëjë kompenzim.

Pyetje: Nëse gruas që ka menstruacione i kalon ajo gjëndje para agimit dhe pastrohet pas agimit, çfarë është hukmi i agjërimit të saj? Përgjigje: Agjërimi i saj është i saktë nëse ajo është e sigurtë se i ka kaluar menstruecioni. Pra, me rëndësi është që të jetë e sigurtë se i ka kaluar menstruacioni ngase disa gra mendojnë se menstruacionet janë larguar e në realitet nuk është ashtu. Për këtë, gratë shkonin tek Aisheja radijallahu anha me pambukë dhe i tregonin asaj shenjën e largimit të menstruacioneve e ajo u thoshte: “Mos e bëni këtë derisa ta shihni të bardhën”. Femra duhet të sigurohet derisa të sigurohet se menstruacionet janë larguar plotësishtë, e nëse vërtetohet kjo, ajo bën nijet agjërimin edhe nëse nuk pastrohet deri pas agimit. Ajo duhet të kujdesët për namaz kështuqë duhet të nxitojë që të pastrohet për ta falë namazin në kohën e tij. Kam dëgjuar se disa gra lirohen nga menstruacionet pas agimit apo edhe para tij mirëpo, ajo e vonon pastrimin deri pas agimit me arsyetimin se ajo dëshiron një pastrim më të plotë. Një veprim i tillë është gabim si në Ramazan ashtu edhe jashtë tij. Ngase obligim (vaxhib) për të është të shpejtojë e të pastrohet për ta falë namazin në kohën e tij. Ajo obligohet njëherë të pastrohet vetëm sa për ta kryer namazin e nëse dëshiron që të pastrohet me tepër, këtë mund ta bëj pas lindjes së diellit. Ngjashëm me gruan me menstruacione është edhe gruaja me xhunubllakë. Nëse ajo nuk pastrohet deri pas agimit, agjërimi i saj është i saktë dhe nuk ka ndonjë ndalesë. Pokështu edhe burri i cili është xhunubë dhe nuk pastrohet deri pas agimit, agjërimi i tij është në rregullë. Është transmetuar se Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem e zinte agimi duke qënë xhunubë nga mardhënia intime, ai agjëronte dhe pastrohej pas agimit. Allahu e di më së miri.

Pyetje: Çfarë është hukmi i freskimit me ujë për agjëruesin? Përgjigje: Freskimi me ujë për agjëruesin është i lejuar dhe nuk ka ndonjë ndalesë. Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem i hidhte ujë kokës së tij nga nxehtësia apo etja duke qënë agjërues. Ibni Umeri e lagte petkun e tij me ujë duke qënë agjërues për ta zvogëluar nxehtësinë e madhe apo etjen. Lagështia nuk ndikon në agjërim sepse ajo nuk është ujë që kalon në lukth.

Pyetje: A prishet agjërimi me shijimin e ushqimit? Përgjigje: Agjërimi nuk prishet me shijimin e ushqimit nëse nuk përbihet. Mirëpo, këtë sduhet ta bëj, vetëm në rast nevoje, në këtë rast nëse kalon diç prej ushqimit në barkun tënd pa qëllim, agjërimi yt nuk prishet.

Fetava Erkanul islam, shejh Ibn Uthejmin – Allahu e mëshiroftë!

Është obligim për gjithse cilin musliman të i dijë gjërat që e prishin agjërimin,dhe të ruhet prej tyre ,ngase e prishin agjërimin e tij.
Prej gjërave që e prishin agjërimin janë:
1-Mardhënjet intime : Nëse agjëruesi bënë mardhënje intime prishet agjërimi i tij,dhe duhet patjetër ai ta kompenzoj atë ditë dhe të shpaguaj për të ,shpagimi për këtë është lirim i një robi , e nëse nuk gjenë ndonjë robë apo nuk e meroitn ai të lirohet nga robërimi,atëherë ai duhet të agjëroj dy muaj rreshtë,e nëse nuk mundet të agjëroj dy muaj rresht përshkak se ka arsye me sheriat,atëherë ai duhet ti ushqej gjashtëdhjetë të varfër me ushqim i cili është i mjaftueshëm në vendin e tij ku ai jeton.
2-Dalja e spemës nëpërmjet masturbimit,apo shikimi i ndonjë burri apo gruaje kohë të gjatë derisa të dalë sperma,apo prekja e organit të burri me të femrës ,nëse në të gjitha këto raste del sperma atëherë agjërimi i tij është i prishur,dhe të tillët duhet ta komenzojnë këtë ditë dhe jo të shpaguajn për të,ngase shpagimi është vetëm për atë i cili bënë madhënje intime gjatë agjërimit.
Ndërsa ai që është në gjumë , nëse gjatë ëndërimit në gjum del sperma nuk ka asnjë penges për këtë,dhe agërimi i tij është i plotë,ngase dalja e spermës tek i tilli është pa dëshirën e tij,mirëpo është obligim që pasi të zgjohet nga gjumi të pastrohet dhe të merr gusël.
3-Ngrënja apo pirja me qëllim,thotë Allahu teala në Kur’an:”….hani e pini derisa qartë të dallohet peri i bardhë nga peri i zi në agim,pastaj agjërimin plotësojeni deri në mbrëmje…” (bekare-187).
Ndërsa ai që ha apo pi nga harresa nuk ka kurfar të keqe për këtë,ngase transmeton Buhariu dhe Muslimi se Pejgamberi alejhi selam ka thënë:”Kush ha apo pi (gjatë agjrimit) nga harresa le ta vazhdoj agjërimin e tij,ngase Allahu teala e ka ushyer atë dhe I ka dhën të pij”.
Marrja e barnave në hundë (pika për hundë) që arrin deri në fytë,marrja e ushqimit nëprmjet venave,marrja e gjakut gjatë agjërimit,të gjitha këto e prishin agjërimin,ngase këto janë lloj ushqimi për të,gjithashtu marrja e iniksioneve që pëmbajnë ushqim e prish agjërimin,sa I përket iniksioneve që nuk përmbajnë ushqim është mirë që agjëruesi të ruhet prej tyre në mënyr që ta ruaj agjërimin e tij ngase Pejgamberi alejhi selam ka thënë:”Largohu nga ajo që dyshon,dhe veporoje ate që nuk dyshon”.( transmeton, Ibni Huzejme,Tirmidhiu,Nesaiu,Hakimi dhe Imam Ahmedi ).
Pra përdorimi I barërave të tilla duhet të vonohet deri pas iftarit
4- Nxerrja e gjakut nga trupi nëpërmjet hixhames
Ndërsa nxjerrja e gjakut në sasi të vogël si p.sh nxerrja e gjakut për bërjen e analizave,nuk e prish agjërimin,gjithashtu dalja e gjakut nga plaga apo hekja e dhëmbit nuk e prish agjërimin.
5-Vjellja qëllimisht: është prej gjërave që e prishin agjërimin ,ndërsa nëse vjell pa dëshirën e tij atëherë nuk prishet agjërimi,ngase Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Kush vjell pa qëllim,nuk e prish agjërimin,ndërsa ai që vjell me qëllim,le ta kompenzoj atë ditë ” (transmeton Imam Ahmedi,Tirmidhiu,Ebu Davudi, dhe Hakimi).Fjala e Pejgamberit alejhi selam “dhereahu el-kaj’u” dmth ka vjellur pa qëllim,dhe fjala “istikaae” dmth vjellja ka qenë qëllimisht.
* Është mirë të ruhet agjëruesi nga përdorimi I pikave në sy e të ngjashme , në mënyr që ta ruaj agjërimin e tij.
* Nuk është mirë që gjatë agjërimit të pastrohet goja (deri në fyt) dhe të mirret uji thell në hundë ngase mundë të shkoj uji në fytë,për këtë Pejgamberi alejhi selam ka thënë: “Pastrojeni hundën thell me uje,përveq kur jeni agjërueshëm”(transmeton Timidhiu,Ebu Davudi,Nesaiu,Ibni Maxhe,Ibni Xherud,Ibni Huzejme,Ibni Habben dhe Hakimi).
*Ndësra misvaku nuk e prish agjërimin,mirëpo përdorimi I tij është I pëlqyer për agjëruesin dhe të tjerët gjatë gjithë ditës.
* Futja e mizës dhe insekteve të tjera në fytë nuk e prishin agjërimin.( nëse rastis një gjë e tillë )
* Duhet që agëruesi të lagohet nga gibeti (përgojimi),sharja,rrena,nëse dikush e shanë atë le të thotë “unë jamë agjërueshëm” ,për disa njerëz është i lehtë qëndrimi pa ushqim e pije ,mirëpo nuk është I lehtë largimi nga fjalët dhe veprat jo të mira,për këtë disa Selef kanë thënë:Agjërimi më I lehtë është largimi nga ushqimi dhe pija.
Muslimani duhet ta ketë frikë Allahun teala në qfardo gjendje që është dhe në qdo kohë, dhe të ketë kujdes nga gjërat që e prishin agjërimin dhe e paksojnë shpërblimin në mënyr që agjërmi I tij të jetë I potësuar.
*Duhet që agjëruesi të bënë dhikër sa më shumë,të lexoj Kur’an dhe ti shtojë namazet nafile,ngase selefët gjatë agjërimit janë ulur në xhami dhe kanë thënë: Të kujdesemi për agjërimin tonë dhe mos ta përgojojmë askënd , ngase ka thënë Pejgamberi alejhi selam:”Kush nuk e le dëshmin e rrejshme dhe punët e këqija ,Allahu nuk ka nevoj për mosngrënjen e tij dhe mospijen e tij” (tranmseton Imam Buhaiu).
Kjo ngase ai nuk e plotëson afërsin e tij tek Allahu teala vetëmse pasi që të lagohet nga ato që I ka ndaluar Allahu teala si :Rrena,padrejtësia,amqsia ndaj njerëzve me pa të dretjë ,derdhja e gjakut të muslimanit,marrja e nderit dhe pasurisë së tyre etj.., ngase është transmetuar nga Ebu Huejre radijAllahu anhu se ka thënë:Agjëruesi vazhdon të jetë në ibadet përderisa nu e përgojon apo nuk e shqetëson muslimanin.
Po ashtu është transemtur nga Enesi radijaAllahu anhu se ka thënë:Nuk agjëron ai I cili vazhdon të hajë mishin e njeriut”(këtu është për qëlim përgojimi,ngase Allahu teala përgojimin e ka kahasuar me ngrënjen e mishit të njeriut)
Agjëruesi gjatë ramazanit largohet nga disa gjëra që janë të lejuara ditëve të tjera pos ramazanit,pra më pasrësore është që të largohet gatë rmazanit nga gjërat që janë të ndaluara qoft në ramazan apo jasht ramazanit,ai që janë ,gjënnjeshtra ,pergjimi,etj..
E kush I përmbahet rregullave të agërimit,ai mesiguri se do të jetë prej agjëruesve të vërtetë.
Lusim Allahun teala që të na bëjë prej atyre që agjërojn me sinqeritet,të larguar nga qdo haram dhe vepër jo e mirë,dhe të jemi prej atyre që e adhurojnë Allahun teala ashtu si që është I kënaqur Ai.

Marrë nga libri:El-Mulehas El-Fikhije
Autorë:Salih El-Fevzan
Përktheu;Ummu Jusuf

Shpallja e Kur’anit të shenjtë filloi pikërisht gjatë këtij muaji…

Muaji i Ramazanit po vjen… Muaji i Kur’anit, i meditimit, vëllazërisë, dashurisë dhe paqes.

Muaji i shenjtë i Ramazanit gëzon rëndësi të veçantë në kalendarin islam. I Dërguari i Allahut, lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, ka thënë: “Ky është muaji i vet Allahut.”
Muaji i Ramazanit është prijësi i të gjithë muajve dhe më i lëvduari. Siç e dimë, agjërimi është një prej kushteve të rëndësishme të Islamit dhe është muaji i Ramazanit gjatë të cilit agjërimi është bërë i obligueshëm për të gjithë të rriturit dhe të shëndoshët.
Duke agjëruar gjatë muajit të Ramazanit, muslimani lirohet nga obligimi i ngarkuar atij nga Allahu i Lartësuar dhe atij i jepet e drejtë në shpërblime të shumta në botën tjetër. Në anën tjetër, çdo gabim në këtë çështje është mëkat i madh. Agjërimi është nyjë e ibadetit dhe vetëm Allahu është Ai i cili shpërblen personin për të, në Ditën e Gjykimit.

Të mirat e muajit të Ramazanit nuk janë të kufizuara vetëm me agjërimin, sepse kryerja e të gjitha llojeve të ibadetit dhe veprave të mira gjatë këtij muaji është gjithashtu burim i shpërblimeve të mëdha hyjnore. Shpallja e Kur’anit të shenjtë filloi pikërisht gjatë këtij muaji dhe prandaj është detyrë për çdo musliman të lexojë dhe të mundohet ta kuptojë kuptimin e Kur’anit të shenjtë dhe në këtë mënyrë të arrijë të depërtojë në fshehtësitë hyjnore të ruajtura aty. Ai sjell paqe dhe dritë për mendjet dhe i jep pastërti shpirtit.

Ramazani është muaji i agjërimit, namazeve të shumta, sakrificës dhe adhurimit hyjnor. Gjatë këtij muaji muslimani i devotshëm agjëron gjatë ditës me kuptim të vërtetë të fjalës. Ai nuk abstenon thjesht vetëm nga ushqimi dhe pija, por siç është shpjeguar nga i Dërguari, lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, ai mban kontroll mbi gjuhën e tij, sytë, veshët, mendimet dhe veprat e tij dhe bën çdo gjë që është e mundur për të kërkuar kënaqësinë e Allahut të Lartësuar.

Lutjet e sinqerta drejtuar Allahut të Lartësuar dhe pendimi nga ndonjë mëkat gjatë muajit të Ramazanit janë burime të bekimit dhe mëshirës hyjnore. Disa net, ndërmjet dhjetë netëve të fundit të Ramazanit, janë quajtur “Netët e Lavdisë”.
Ato janë netët tek. Muslimanët rrinë të zgjuar gjatë këtyre netëve dhe kryejnë namaze të posaçme.
Në këto dhjetë net është nata e Kadrit, e cila gëzon respekt mbi të gjitha netët e tjera pasi në të ka zbritur Kur’ani fisnik. Ajo natë është e shoqëruar nga mirësi të shumta dhe zakonisht muslimani i bën lutje Allahut të Lartësuar gjatë këtyre netëve.

Muaji i shenjtë i Ramazanit, përveç që është muaj i adhurimit dhe bekimeve hyjnore ka edhe një rëndësi historike. Siç u përmend më lart, shpallja e Kur’anit të shenjtë filloi në këtë muaj. Beteja e rëndësishme e Bedrit dhe ‘Çlirimi i Mekës’ gjithashtu ndodhën gjatë muajit të Ramazanit.

“Ramazani”, sipas disa thënieve jo të konfirmuara është njëri prej emrave të Allahut. Për këtë arsye ne s’mund të themi Ramazan pa e sqaruar se jemi duke folur për muajin, dhe për këtë gjithnjë duhet të themi muaji i Ramazanit. Udhëheqësi i besimtarëve Ali ibn Ebu Talibi, Allahu qoftë i kënaqur me të, ka thënë: ‘Mos thoni Ramazan, por thoni muaji i Ramazanit. Ju nuk e dini ç’është Ramazani.’ Kuptimi i njëjtë është transmetuar nga i Dërguari, lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të, në një fjalim gjatë Shabanit: “Muaji i Allahut po vjen…”

Allahu na i pranoftë namazet tona, agjërimin tonë, na i haptë zemrat tona dhe na ndihmoftë që të bëhemi më të mirë!

Urime muaji Ramazan!

Nga anglishtja: Fexhrie Kaçiu

Agjërimi është një adhurim i veçantë tek Allahu i Lartësuar. Ai është një prej detyrimeve me të cilat nuk u veçua vetëm ymeti musliman, por Allahu ia detyroi atë edhe popujve të tjerë para nesh e kjo tregon rëndësinë e tij. Shkenca e sotme ka zbuluar që agjërimi forcon sistemin imunitar tek agjëruesi për t’i bërë ballë shumë sëmundjeve. Faqja jonë mjekësore në këtë numër flet për rolin e agjërimit në shërimin e shumë sëmundjeve, të paraqitura nëpërmjet eksperimenteve reale.

Operacioni
Agjërimi kryen funksionin e kirurgut duke eliminuar qelizat e shkatërruara e të dobta prej trupit. Uria, që shoqëron agjërimin, vë në lëvizje aparatet e brendshme të trupit duke konsumuar qelizat e dobta për të përballur këtë uri, kështu që trupit i jepet rasti i volitshëm të rikthejë gjallërinë dhe aktivitetin e tij. Gjithashtu agjërimi është mbrojtje për trupin prej shumë tepricave të dëmshme si për shembull: gurët, shtesat e mishit, gjendrat dhjamore, madje edhe vetë plagët në fillimin e formimit të tyre.

Sëmundjet e lëkurës
Agjërimi është i dobishëm në kurimin e sëmundjeve të lëkurës, pasi ai pakëson përqindjen e ujit në gjak. Pakësimi i tij në lëkurë sjell:
- forcimin e imunitetit të lëkurës dhe rezistimin ndaj mikrobeve dhe sëmundjeve epidemike;
- pakësimin e sëmundjeve të lëkurës të cilat përhapen në sipërfaqe të mëdha të trupit;
- pakësimin e sëmundjeve alergjike duke i vënë kufi problemeve të lëkurës së yndyrtë;
- me agjërimin pakësohen sekrecionet helmuese të zorrëve dhe zvogëlohet përqindja e thartimit që shkakton puçrra të vazhdueshme.

Dhimbjet e nyjeve
Kjo është një sëmundje shumë e përhapur, sidomos në moshat prej 30-50 vjeç. Problemi i vërtetë është se mjekësia e sotme ende nuk ka arritur në ndonjë mjekim. Eksperimentet praktike në Rusi kanë vërtetuar, se agjërimi gjatë tre javëve të njëpasnjëshme ndihmon trupin që të shkarkojë mbeturinat dhe lëndët helmuese, të cilat janë shkaktare të kësaj sëmundjeje. Këto eksperimente janë bërë mbi një grup të sëmurësh dhe rezultatët kanë qenë të kënaqëshme.

Trompoza
Agjërimi ka ndikim të madh në mbrojtjen prej trompozës së zemrës dhe trurit. Shumë studiues shkencorë e mjekësorë kanë vërtetuar që agjërimi zvogëlon përqindjen e yndyrnave në trup, duke zvogëluar kështu kolesterolin. Kjo lëndë ngjitet në muret e damarëve duke sjellë rritjen e përqindjes së tij dhe rritjen e yndyrnave në trup, si rrjedhim çon në ngrirjen e damarëve duke shkaktuar edhe hollimin e damarëve të zemrës dhe trurit.

Diabeti
Agjërimi është një rast i mirë për të zvogëluar përqindjen e sheqerit në gjak në pikën më të ulët të tij. Ai i jep gjëndrave të pankreasit një rast të mirë për pushim, sepse detyra e tij është të prodhojë insulinë, e cila e shndërron sheqerin në yndyrna që depozitohen në inde. Kur ushqimi e kalon masën e insulinës së sekretuar, pankreasi lodhet dhe si rrjedhojë e ndërpret aktivitetin e tij, kështu sheqeri grumbullohet në gjak duke rritur përqindjen e tij gradualisht, derisa shfaqen simptomat e sëmundjes. Për këtë arsye, klinikat e ndryshme kuruese, në tërë botën, praktikuan agjërimin si metodë kurimi për të sëmurët me diabet, në periudha të ndryshme kohe, në varësi të gjendjes shëndetësore të tyre. Kjo metodë ka patur rezultate dhe sukses të kënaqshëm pa përdorur ilaçe të tjera.

Sëmundja e mbretërve
Ndryshe quhet edhe “përdhesi” i cili krijohet nga ngrënia e tepërt, sidomos e mishit. Shkaku është defekti që ndodh në grumbullimin e proteinave të gjendura në mishra, sidomos në mishin e kuq, gjë që çon në grumbullimin e acidit të urinës, sidomos në nyjen e gishtit të madh të këmbës. Gjatë prekjes së nyjes me këtë sëmundje ajo ënjtet dhe skuqet duke u shoqëruar me dhimbje të mëdha. Ndoshta masa e kripërave në urinë mund të rritet e pastaj të grumbullohet në veshka duke formuar gurë. Pakësimi i masës së ushqimit është kurimi kryesor i kësaj sëmundjeje shumë të përhapur.

Infeksionet
Dobia e agjërimit shfaqet në mënyrë të hapur tek të sëmurët me infeksionet periodike të tretjes e në krye të tyre janë: infeksioni peridik i stomakut, vështirësia e tretjes dhe trazimi i zorrëve. Agjërimi i jep këtyre organeve mundësinë e pushimit për mëse një muaj. Gjithashtu ai ka ndikim të madh edhe në kurimin e tyre, madje edhe të sëmurët me kollonë përfitojnë shumë prej agjërimit. Te të sëmurët me alergji, agjërimi dhe racionalizimi i ushqimit ndihmojnë të largohen shumë sëmundje alergjike. Pushimi i aparatit tretës është i domosdoshëm për të shëruar shpejt disa sëmundje.

Sëmundjet e zemrës
Agjërimi ka një vlerë të madhe për shumë sëmundje të zemrës, pasi 10% e gjakut të pompuar nga zemra shkon në aparatin tretës gjatë proçesit të tretjes. Kjo sasi zvogëlohet gjatë agjërimit, sepse nuk kemi proçes tretjeje gjatë ditës. Kjo do të thotë më pak lodhje dhe më shumë qetësi për muskujt e zemrës.
Në një studim të paraqitur në konferencën e sëmundjeve të zemrës në Arabinë Saudite në shkurt të 1998, janë eksperimentuar mbi 86 të sëmurë me sëmundje të ndryshme të zemrës si psh, damarët apo valvulat e zemrës, 86 % e tyre arritën të agjëronin tërë muajin e Ramazanit dhe vetëm 10 % e tyre u detyruan ta ndërprisnin atë disa ditë dhe në përfundimin e muajit 78 % e tyre ndienë përmirësim të gjendjes shëndetësore, kurse 11 % e tyre ndienë të shtoheshin simptomat nga të cilat ankoheshin. Agjërimi ndihmon në kurimin e tensionit të lartë të gjakut, sepse ulja e peshës që shoqëron agjërimin, ul gjithashtu edhe tensionin e gjakut në mënyrë të dukshme, si edhe lëvizjet fizike në namazin e teravisë ndihmojnë në uljen e tensionit të gjakut. D. Shahid Et’har në një hulumtim të botuar në revistën amerikane “Jirir” përcakton se personi gjatë namazit të teravisë konsumon 200 kalori. Kështu, nëse agjëruesi i përmbahet një ushqimi normal, duke evituar teprimin në yndyrna dhe sheqerna, do të gjejë tek Ramazani mbrojtje për zemrën e tij dhe kurim për sëmundjen e saj.

Dhjamosja
Agjërimi, pa e tepruar, është mjeku më i aftë dhe më i lirë. Ai çon në uljen e peshës, me kusht që ta shoqërojë normaliteti në sasinë e ushqimit në kohën e iftarit dhe njeriu të mos e fryjë stomakun me ushqim e lëngje pas agjërimit. Vetë profeti (a.s) e fillonte iftarin me disa kokrra hurma ose me pak ujë e pastaj ngrihej dhe falte namazin e akshamit. Kjo është tradita dhe metoda më e mirë për atë që agjëron, që ndërpritet nga ushqimi e lëngjet për orë të tëra. Sheqeri i gjendur në hurma i sjell njeriut ndjesi ngopjeje, pasi gjaku atë e thith shumë shpejt e në të njëjtën kohë i jep trupit energjinë e nevojshme për të vazhduar aktivitetin e mëtejshëm. Por nëse e fillon ngrënien pas një urie të gjatë duke ngrënë mish e bukë, atëherë tërë këto ushqime duan një kohë të gjatë të treten e një pjesë e tyre të shndërrohet në sheqerna e si rrjedhim njeriu ndien ngopje. Kështu njeriu vazhdon të mbushë stomakun e tij mbi masë, duke menduar se ai akoma është i uritur. Rrjedhimisht agjërimi e ka humbur specifikën e tij në sjelljen e shëndetit dhe elegancës, duke u kthyer në fatkeqësi për njeriun, sepse i shtohet më tepër shëndeti dhe dhjami. Këtë gjë nuk e do Allahu për robërit e tij, kur ka vënë detyrim agjërimin e Ramazanit.xhamiambret/

Lejohet gëlltitja e pështymës por është mekruh ta grumbullojë në gojë e pastaj ta gëlltisë. Ndërsa nëse arrin gëlbaza në gojë, nuk lejohet ta gëlltisë atë, qoftë ajo gëlbazë e ardhur nga barku, nga gjoksi, apo nga koka. Këtë mendim e kanë dhënë disa nga fukahatë e Hanbelive dhe këtë e ka zgjedhur si të saktë el al-lameh Ibn Baz, duke thënë:”E ka detyrë mashkulli apo femra që ta pështyjë, ta nxjerrë gëlbazën jashtë dhe të mos e gëlltisë”.

Thashë: Shejhu ynë, Ahmed en-Nexhmij, ka thënë:”Disa fukaha kanë bërë dallim mes gëlbazës që vjen nga gjoksi dhe asaj që vjen nga koka, dhe e konsideruan atë që vjen nga gjoksi si jo ndikuese në prishjen e agjërimit ndërsa atë që vjen nga koka e konsideruan ndikuese në prishjen e agjërimit. Por, duke medituar dhe parë me kujdes, vërejmë se që të dyja vijnë nga brendësia e trupit të njeriut dhe agjërimi nuk prishet veçse me diçka që vjen nga jashtë trupit të njeriut”.

Allahu është që jep sukses. Dikush nga dijetarët ka thënë se gëlbaza nuk është ushqim, as pije, e as e ngjashme me to, kështu që nuk ndikon në agjërim, por më e mira dhe më e sigurta është ta nxjerrë gëlbazën jashtë dhe të mos e gëlltisë, në mënyrë që të shpëtojë nga mendimet e kundërta që kanë dijetarët në këtë çështje.

Shejh Ibn Uthejmini (Allahu Azze ue Xhel e meshirofte), ka thene se prej lutjeve qe eshte transmetuar se duhet thene ne kohen e iftarit eshte: ”Allahumme leke sumtu ue ala rizkike eftartu (O Zoti im, per Ty agjerova dhe me furnizimin Tend po cel iftar).”

Gjithashtu transmetohet se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem, kur ka bere iftar ka thene: ”Dhehebedh dhame ue bteletil uruku ue thebetel exhru inshaAllah (Kaloi etja, u lagen venat dhe u fitua sevapi inshaAllah).” (Transmeton Ebu Davudi)

Shejh Uthejmini, gjithashtu ka thene se i the keto lutje apo ndonje lutje tjeter e cila te kujtohet ne castin e iftarit, t’i ke qelluar kohen e pergjigjes se lutjeve.

Ne baze te pergjigjes nga Shejh Ibn Uthejmini qe cekem me siper, eshte mustehab (e pelqyer), qe besimtari te thote ndonje dua gjate kohes se iftarit, pamvaresisht se cfare duaje thote.

Gjithashtu duate ben t’i themi edhe ne gjuhen shqipe.

(Nga Shejkh Muhammed Husejn Jakub)

1. Se pari, beje nijet se je duke bere nje pune vetem per Allahun;
- Ka thene Allahu ne Hadith Kudsij: ” Agjerimi eshte per Mua dhe Une shperblej per te. ”

2. Te besh nijet Udhetimin e Adhurimit;
- Ka thene Aisha radiAllahu anha: ” Udhetimi i Adhurimit i ketij Ummeti eshte Agjerimi. ”

3. Te besh nijet, qe je duke kry nje pune qe nuk ka si ajo;
- Transmetohet se Talha bin Ubejdilahu i tha Pejgamberit salAllahu alejhi ue selem: ” Me trego nje pune, qe ti permbahem edhe pas teje? ”
Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem i tha: ” Agjero, sepse nuk ka veper te njejte si agjerimi. ”

4. Te besh nijet, qe Allahu te te fal sproven;
- Ka thene Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem: ” Sproven e njeriut ne veten e tij, familjen, pasurine dhe fqinjin e tij e shlyen agjerimi, namazi, sadakaja. ”

5. Te besh nijet te falen mekatet e kaluara;
- Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thene: ” Kush e agjeron Ramazanin, i falen atij mekatet e kaluara. ”

6. Kerkimi i ndermjetesimit ne Diten e Llogarise;
- Transmetohet se: ” Kur’ani dhe agjerimi ndermjetesojne per robin ne Diten e Gjykimit. Thote Kur’ani: ‘ O Zot, e kam mbajtur te zgjuar naten, me lejo te ndermjetesoje per te! ‘. Thote agjerimi: ‘O Zot, i kam shkaktuar etje dhe uri diten, prandaj me lejo te ndermjetesoje per te! ‘.

7. Fitimi i salavateve te Allahut dhe melaikeve te Tij;
- Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ne nje hadith thote: ” Allahu dhe engjejt e Tij dergojne salavate (meshire dhe falje) per ata, qe hane syfyr. ”

8. Te besh nijet, qe agjerimi te te largoje nga zjarri;
- Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem thote: ” Agjerimi eshte mburoje me te cilin mbrohet robi nga zjarri i Xhehennemit. ”

9. Agjerimi ne vere e trashegon shuarjen e etjes ne Diten e Etjes;
- Ka thene Ebu Musa el-Esharij: ” Allahu ia ka bere Vetes obligim se ai qe e mban veten te etur ne nje dite te nxehte, qe ti jape te pije Diten e Gjykimit.

10.Te besh nijet, qe me agjerim te hysh ne Xhennet kah dera Rajjan;
- Transmetohet se Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thene: ” Ne Xhennet eshte nje dere, qe quhet Rajjan, ne te cilen nuk hyn kush tjeter pos agjeruesve…”

11. Te besh nijet, te ta mundesoje Allahu nje perfundim te mire;
- Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem, ka thene: ” Kujt i perfundohet jeta me agjerim do te hyn ne Xhennet. ”

12. Te shfrytezosh lutjen qe nuk kthehet;
- Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thene: ” Agjeruesi e ka nje lutje qe i pergjigjet Allahu. ”

13. Te besh nijet qe te jesh prej te mireve;
” Ata qe falen naten dhe agjerojne diten, e nuk jane mekatare…”

14. Arritja e kenaqesise se premtuar;
” Agjeruesi i ka dy gezime: ne dunja gezohet me iftarin e tij dhe Diten e Gjykimit gezohet kur te takohet me Allahun. ” (Hadith)

15. Permiresimi i eres tende;
- Ka thene Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem: ” Era e gojes se besimtarit agjerues eshte me e mire tek Allahu, se sa era e miskut, parfumit. ”

16. Te besh Nijet te arrish Naten e Kadrit, e cila eshte me e mire se nje mije muaj.

17. Beje nijet te shenohesh prej besnikeve dhe deshmoreve;
- Transmetohet se erdhi nje njeri te Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem dhe i tha: ” O i Derguar i Zotit, nese deshmoj se nuk ka te adhuruar me te drejte pos Allahut dhe se ti je i Derguar dhe rob i Tij, fal 5 namazet, jap zekat, agjeroj Ramazanin dhe e vazhdoj ate, prej cilit grup jam une? ”
Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem i tha: ” Prej besnikeve te dalluar dhe deshmoreve. ”

18. Te ngritesh shkallet ne Xhennet;
- Transmetohet ne nje Hadith se vdiq njeri nga shoket e Pejgamberit salAllahu alejhi ue selem dhe pas nje viti vdes edhe vellai i shokut te tij, salAllahu alejhi ue selem. Ai qe vdiq pas nje viti ishte ne nje shkalle me te larte, ndersa i pari kishte vdekur shehid. U çuditen shoket e Pejgamberit salAllahu alejhi ue selem, kurse Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem i tha: ” A nuk eshte falur pastaj kaq dhe kaq, a nuk e ka agjeruar pas tij edhe nje Ramazan? A nuk ka agjeruar pas tij kaq dhe kaq? Agjerimi e ngriti ate me larte se vellau i tij shehid. ”

19. Beje nijet te jesh i shendetshem:
- Pejgamberi salAllahu alejhi ue selem ka thene: ” Agjeroni, do te jeni te shendoshe. ”

20. Beje nijet te fitosh devotshmerine:
- Allahu ne Kur’an, ne suren el-Bekarah, ajeti 183, thote: ” O ju qe besuat, agjerimi u eshte bere obligim ashtu siq iu ishte urdheruar atyre para jush, keshtu qe te beheni te devotshem. ”

” Me te vertete, veprat pranohen sipas qellimeve dhe çdo njeriu i takon ajo, qe ka pasur per qellim. ”
(Hadith)

Pyetje:

Ju lutem, m’u përgjigjni sa më parë. A lejohet marrëdhënia seksuale me gruan pas iftarit pa u pastruar, meqenëse ne në Prishtinë nuk kemi ujë në mbrëmje, deri në mëngjes?

Përgjigje:

Pas iftarit lejohet gjithçka që ishte e ndaluar para iftarit për shkak të agjërimit, si marrja e ushqimit dhe pijeve, ashtu edhe marrëdhëniet intime në mes të bashkëshortëve. Allahu fillimisht kishte ndaluar një gjë të tillë por më vonë e lejoi ku thotë:
“Tani është e lejuar për ju që, gjatë netëve të agjërimit, të shkoni me bashkëshortet tuaja. Ato janë petk për ju e ju jeni petk për ato. Allahu e di mirë se ju e keni mashtruar veten (duke shkuar me gratë para se të zbriste lejimi), por Allahu e ka pranuar pendimin tuaj dhe jua ka falur gabimin. Prandaj, ju lejohet bashkimi me bashkëshortet tuaja dhe tani kërkoni atë që ka caktuar Allahu për ju.” (Bekare, 187)

Sa i përket pastrimit pas marrëdhënieve, ai është i domosdoshëm për ta falur namazin. Pastrimi – gusli mund të vonohet, por jo aq sa të humbë koha e namazit. P.sh. nëse pasi ta keni falur jacinë (teravitë) keni marrëdhënie me gruan dhe e dini se uji deri në sabah, para se të lind dielli vjen, atëherë lejohet të kryeni marrëdhënie dhe ta vononi pastrimin. E nëse fare nuk keni ujë dhe rrezikon të lind dielli, atëherë lejohet të merrni tejemmum (pastrimin alternativ me dhe apo pluhur në mungesë të ujit) dhe ta falni sabahun, pastaj kur të vjen uji duhet të merrni gusël – ta pastroni tërë trupin me ujë.
Një gjë duhet cekur se ju mund ta rezervoni ujin që më herët (para se të ndalet) dhe të pastroheni me të pasi t’i kryeni marrëdhëniet. Nëse këtë mund ta bëni, nuk do të lejohej që ta neglizhoni e të mbështeteni në zgjidhjen me tejemmum.

Allahu e di më së miri!
Muhamed Dërmaku